Σήμερα, τα παιχνίδια που κατασκευάζει, χαρίζουν ξεγνοιασιά σε παιδάκια σε σχολεία και ιδρύματα σε όλο τον κόσμο…

Είναι ένα από εκείνα τα θέματα συζήτησης που δεν είχες φανταστεί ποτέ ότι θα έκανες με τους φίλους σου πριν γίνεις γονιός ( κι εκείνοι το ίδιο)… Όταν όμως βλέπεις ένα παιδάκι να χαίρεται τόσο πολύ παίζοντας σε μια παιδική χαρά, πολλές φορές σου έρχεται- με κάποια ευγνωμοσύνη, δεν το κρύβω, για τη βοήθεια και τις στιγμές ηρεμίας που σου προσφέρει στο δύσκολο έργο που λέγεται “μεγαλώνω ένα παιδί”- η διερώτηση “μα ποιος σκέφτηκε να φτιάξει ένα τέτοιο παιχνίδι;”, πολύχρωμο και ευφάνταστο, που εξάπτει η φαντασία του μικρού εξερευνητή που μόλις έχει αρχίσει να ανακαλύπτει τον κόσμο. Και μετά το συζητάς με τους φίλους σου και διαπιστώνεις ότι πολλές φορές έχουν αναρωτηθεί το ίδιο.

Ε, λοιπόν, μου δόθηκε η ευκαιρία να μάθω την ιστορία ενός τέτοιου ανθρώπου! Και μάλιστα από τον ίδιο…

Γράφει η Λήδα Δεληγιάννη

“,” έγραφε το μεταλλικό ταμπελάκι πάνω σε μια τραμπάλα που με οδήγησε να μάθω την ιστορία του κ. Πυθαγόρα Κουνατίδη. Ο οποίος έμαθε την τέχνη της παιδικής χαράς (με την κυριολεκτική έννοια της φράσης αλλά και με τον τρόπο που τη χρησιμοποιούμε συνήθως) μέσα στο ορφανοτροφείο όπου έζησε.

Γεννήθηκε το 1949 στο αρχαίο Δίον στην Κατερίνη. Όταν γεννήθηκε ο κ. Πυθαγόρας, την οικογένεια του φιλοξενούσε μια οκταμελής οικογένεια Βλάχων που ζούσε στην Κατερίνη.

Ήταν ακόμη μικρό παιδάκι όταν μεταφέρθηκε στο ορφανοτροφείο “Αριστοτέλης”, στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης. Το ίδρυμα – “άσυλο”όπως το έλεγαν οι κάτοικοι της γύρω περιοχής – ήταν οργανωμένο και σαν τεχνική σχολή. Εκτός από στέγη και τροφή, πρόσφερε στα παιδιά που φιλοξενούσε και τη γνώση διάφορων τεχνών. Το ”μάθε τέχνη και άστηνε…” βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην ιστορία του κ. Πυθαγόρα, εκτός από το “άστηνε”.

Στον – τότε – μικρό Πυθαγόρα άρεσε πολύ να φτιάχνει πράγματα με τα χέρια του. Συνδυάζοντας διάφορες τεχνικές που διδάσκονταν στις σχολές του ορφανοτροφείου, έμαθε να κατασκευάζει όργανα για παιδικές χαρές. Μάλιστα γρήγορα οι κατασκευές του εξόπλισαν κρατικούς παιδικούς σταθμούς. Μέχρι σήμερα, ακολουθεί το ίδιο επάγγελμα.

Η μόνη περίοδος που διέκοψε τη δουλειά αυτή ήταν τα πέντε χρόνια που έφυγε στο Τορόντο του Καναδά ως μετανάστης. Εκεί δούλεψε σε ένα εργοστάσιο παρασκευής σοκολάτας (άλλη παιδική χαρά αυτή!) ως μηχανικός.

Είχε νοικιάσει κι ένα μικρό χώρο και, όταν σχολούσε από τη δουλειά του, έκανε βόλτες μαζεύοντας καναπέδες και πολυθρόνες που έβρισκε πεταμένα στα σκουπίδια. Ξήλωνε τα υφάσματα και κρατούσε τους σκελετούς των επίπλων με τα ελατήρια, τα έντυνε με καινούργια υφάσματα και τα πουλούσε σε χαμηλές τιμές σε άλλους Έλληνες μετανάστες που ζούσαν εκεί.

Για να συμπληρώσει το εισόδημα του, τα καλοκαίρια, από Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, πήγαινε τα βράδια με άλλες οικογένειες Ελλήνων και Κινέζων 70-80 μίλια μακριά, σε φάρμες, όπου μαζεύαν σκουλήκια τα οποία πουλούσαν ως δολώματα σε ψαράδες, προς 15 δολάρια το κουτί.

Σε ηλικία 28 ετών επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου έπιασε και πάλι το νήμα της τέχνης του, και άνοιξε τη δική του επιχείρηση που έφτιαχνε όργανα για παιδικές χαρές.

Σήμερα έχει τρεις δικές του επιχειρήσεις. Οι δύο βρίσκονται στη Ελλάδα και απασχολούν 20 εργαζόμενους και άλλη μία στη Βουλγαρία, που έχει πέντε εργαζόμενους.

Μάλιστα, πριν από 5 χρόνια άνοιξε και μια επιχείρηση στην πρωτεύουσα της επαρχίας του Ιρακινού Κουρδιστάν, την Ερμπίλ, όπου εργαζόταν πέντε Έλληνες και αρκετοί ντόπιοι. Όμως, η πολύπαθη γη του Ιράκ και η περιοχή του Κουρδιστάν, γνώρισε την ίδια περίοδο ακόμη μια από τις “πληγές” της, που ακούει στο όνομα Ισλαμικό Κράτος (ISIS). So, η επιχείρηση αναγκάστηκε να βάλει λουκέτο.

Τα παιχνίδια που παράγουν οι εταιρίες του κ. Κουνατίδη εξάγονται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Κουβέιτ, στην Ιταλία, στη Ρουμανία, στην Κύπρο και σε άλλα κράτη, ενώ υπήρξε πρόταση συνεργασίας ακόμα και από την Κίνα.

Επιπλέον έχει εξοπλίσει δωρεάν όλα τα σπίτια του “Χαμόγελου του απιδιού¨, με τα είδη που παράγουν οι επιχειρήσεις του. Σε συνεργασία με την Εκκλησία έχει προσφέρει δωρεές παιχνιδιών σε πολλά άλλα ορφανοτροφεία της Ελλάδας και της Βουλγαρίας αλλά και σε συνεργασία με τον Πατριάρχη Αφρικής, προσέφερε όργανα παιδικής χαράς για να εξοπλιστούν σχολεία στην κεντρική Αφρική.

Όπως είπε και ο ίδιος ο κ. Κουνατίδης στο news.gr, επιλέγει να συνεργάζεται με εξωτερικούς συνεργάτες, από τους οποίους προμηθεύεται διάφορα εξαρτήματα για την κατασκευή των προϊόντων του, με στόχο να στηρίζει τις μικρές επιχειρήσεις της χώρα μας.

Πρόσφατα, έβαλε τις επιχειρήσεις του στο πρόγραμμα “Επιχειρούμε Έξω”, προωθώντας τα ελληνικά προϊόντα σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: https://www.news.gr/oikonomia/business-stories/article/925763/sto-orfanotrofio-emathe-na-ftiachni-pedikes-chares-ke-simera-echi-3-eteries.html